Spojrzałam na chłopaka i odwzajemniłam uśmiech. Wtem przypomniałam sobie, ze już zjadłam swoją '' kolację''.
- Jedz śmiało. Przypomniało mi się, że już jadłam kilka minut temu. - powiedziałam opierajac się o drzewo. Głowa mnie już tak nie bolała.
- Przed chwilą mówiłaś, że zjesz. - odparł przyglądając się mi.
- Smacznego. - rzekłam. Will spojrzał na mnie jeszcze raz i po chwili zaczął pić krew jelenia. Przyglądałam się mu. Po kilku chwilach odrzucił ciało martwego zwierzęcia. Jego oczy były szkarłatne a kły jeszcze się nie schowały.
- Mam coś na twarzy, że się tak na mnie patrzysz? - spytał uśmiechajac się.
- Nic nie masz. To co idziemy się przejść i mogę mówić do ciebie Will?
William?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz